یک سازمان در هر مقیاسی که باشد، با چالش تخصیص وظایف و مدیریت آن‌ها رو به رو خواهد شد. قطعاً با بزرگ‌تر شدن سازمان، این چالش بزرگ‌تر شده و ممکن است تبدیل به یک بحران شود. در یک سیستم مدیریت وظایف اگر همه کارمندان با یک استراتژی واحد پیش نروند، مانند این است که در یک سمفونی هر یک از نوازندگان ساز خودش را بنوازد. به طور قطع نتیجه آن، یک موسیقی گوش‌نواز نخواهد بود. هم‌چنین عدم توانایی در ارزیابی عملکرد کارکنان، می‌تواند ریشه هزاران مشکل دیگر باشد. عدم توانایی در شناخت کارکنان پربازده، عدم توانایی در طراحی سیستم‌های درآمدی، ناامیدی کارمندان پرتلاش و … همه از نتایج آن هستند.

برای آن که بتوانید از این چالش‌ها گذر کنید و به یک مدیریت منابع انسانی صحیح برسید، در گام اول باید سیستم مدیریت وظایف خود را بهبود دهید. در یک سیستم مدیریت وظایف بهینه، همه کارمندان وظایف خود را می‌دانند، زمان‌بندی تحویل پروژه را در نظر می‌گیرند و هم‌چنین امکان ارزیابی و پیگیری کار آن‌ها وجود خواهد داشت. هم‌چنین امکان اهمال کاری و انداختن وظایف به گردن دیگران در این سیستم از بین می‌رود و به سادگی می‌توان همه کارها را پیگیری کرد.